Szczególną popularność zyskały idee eugeniczne w USA. Dziedzictwem eugeniki negatywnej były tam ograniczenia w imigracji, pseudonaukowe uzasadnienia segregacji rasowej (zakaz małżeństw międzyrasowych), oraz przymusowa sterylizacja chorych i kryminalistów.
Już w 1881 (czyli na dwa lata przed publikacją Galtona) Aleksander Graham Bell postulował kontrolę imigracji i restrykcje wobec głuchych, uważał bowiem, że małżeństwa osób głuchych doprowadzą do epidemii głuchoty.
Pierwszą organizacją, która publicznie podnosiła zagadnienia eugeniczne była Immigration Restriction League (IRL), która jak sama nazwa wskazuje powstała w celu ograniczenia imigracji do USA. W 1894 założyło ją w Bostonie trzech absolwentów Uniwersytetu Harvarda. Dwa lata później działa już jako organizacja parasolowa mająca oddziały w Nowym Jorku, Chicago i San Francisco. Zrzeszała naukowców i działaczy społecznych, miała charakter elitarny i zajmowała się głównie propagowaniem i lobbowaniem restrykcji imigracyjnych. Z biegiem czasu jej znaczenie malało i została rozwiązana w 1921 po śmierci jednego z założycieli. Miała charakter elitarny i lobbystyczny. Prawa, o które zabiegała wprowadzono w 1924.
W 1896 stan Connecticut jako pierwszy wprowadził przepisy eugeniczne - prawo małżeńskie zabraniające ślubu epileptykom i osobom opóźnionym umysłowo.
W 1907 stan Indiana jako pierwszy wprowadził przepisy o przymusowej sterylizacji. Dwa lata później dołączyły Waszyngton i Kalifornia. Jednak aż do 1927 liczba przeprowadzonych zabiegów jest niewielka. W 1921 stan Indiana uznał przepis za sprzeczny z konstytucją.
Do 1915 28 stanów wprowadza przepisy unieważniające małżeństwa pomiędzy "Negroes and white persons", sześć z nich wpisało taki zakaz do swoich konstytucji.
W 1910 powstaje Eugenics Record Office (ERO), które zajmuje się propagowaniem eugeniki negatywnej i badaniami, które mają ją uzasadniać. Pojawia się pojęcie osób "nieprzydatnych społecznie" i kiedy powstaje taka kategoria ludzi jako problem, rozważa się możliwe rozwiązania. W pierwszym rzędzie są to ograniczenia imigracyjne. Napływ biedoty z Europy, ludzi w większości niewykształconych, nie mówiących po angielsku i mających inne nawyki cywilizacyjne postrzegany jest jako "psucie krwi". Mowa jest także o segregacji, tu eugenicy popierają istniejącą, a w stanach południowych unormowaną prawnie segregację rasową. W przypadkach osób umysłowo niedorozwiniętych proponowano sterylizację. Zebrali pokaźną kolekcję danych genealogicznych i używali ich by dowieść korelacji jakości genów z pochodzeniem społecznym. ERO było najbardziej zaangażowane w promowanie idei i legislacji przymusowej sterylizacji.
Szczególnie wartym uwagi i najbardziej radykalnym członkiem ERO był Madison Grant, prawnik i zoolog. W 1916 opublikował "The Passing of the Great Race (Or, The Racial Basis of European History)". Książka ta z początku niezauważona w późniejszych poprawionych wydaniach zdobyła dużą popularność w usprawiedliwianiu tzw. "naukowego rasizmu". Miała wiele tłumaczeń, najważniejszy był dokonany w 1925 przekład na niemiecki, który znalazł wielu czytelników. Grant był zagorzałym rasistą, wprowadził pojęcie tzw. "rasy nordyjskiej" jako najwyższej i najlepszej genetycznie (czyli nordyzm, szczególnie potem popularny w Niemczech); proponował ustanowienie dyktatury rasowej, izolowanie w gettach i systematyczną eliminację ras podrzędnych. W Niemczech bardzo często zamiast rasy nordyjskiej mówiono o aryjskiej, ale idea była ta sama.
ERO ostatecznie zakończyło działalność w latach 30., kiedy samo biuro a szczególnie jego prezes Harry H. Laughlin znaleźli się w ogniu krytyki z powodu licznych przypadków fałszowania dokumentacji. Eugenika w tym czasie coraz częściej była kojarzona z nazistami i zaczęto powszechnie uważać ją za pseudonaukę. Ale jeszcze zanim to nastąpiło Laughlin z dumą obwieścił, że wprowadzone w 1935 Ustawy Norymberskie były realizacją jego idei, a w 1936 otrzymał doktorat honoris causa od Uniwersytetu w Heidelbergu za "naukę oczyszczania rasy".
W 1912 psycholog i propagator eugeniki Henry H. Goddard opublikował "The Kallikak Family: A Study in the Heredity of Feeble-Mindedness". Była to jedna z najważniejszych książek promujących idee eugeniczne, Goddard opisywał w niej dziedziczenie niedorozwoju umysłowego i jego potencjalny wpływ na społeczeństwo. Dzisiaj jest to praca uważana z powodu błędów metodologicznych za pseudonaukową, ale przez dziesięciolecia była uznawana racjonalne i wiarygodne uzasadnienie eugeniki.
W 1920 powstaje American Birth Control League założona przez Margaret Sanger (obecne Planned Parenthood) związane z eugeniką pozytywną: edukacją seksualną i planowaniem rodziny.
Planowany pierwotnie na 1915 Second International Eugenics Congress nie odbył się z powodu trwającej wówczas wojny. Został zorganizowany dopiero 25-27 września 1921 w American Museum of Natural History. Honorowym prezydentem był Aleksander Graham Bell. Poparcia udzielił arcybiskup nowojorski Patrick Joseph Hayes.
Po sukcesie Kongresu powstaje w 1922 American Eugenics Society ze wsparciem osób duchownych i wielu naukowców. Największą popularność zyskuje w latach 30. Po wojnie zmienia profil, składa się niemal wyłącznie z naukowców i kieruje się ku eugenice pozytywnej. W latach 70. zmienia nazwę na The Society for the Study of Social Biology, obecna nazwa to Society for Biodemography and Social Biology. Od 1954 wydają pismo "Eugenics Quarterly", w 1969 zmieniło nazwę na "Social Biology" a ostatnio w 2008 na "Biodemography and Social Biology".
1924 przyjęto Immigration Restriction Act, ustawę ograniczającą imigrację do USA. W procesie jej tworzenia eugenicy brali aktywny udział jako szanowani eksperci. Spełniała rasistowskie założenia białego suprematyzmu, trwale wpisując eugeniczną i rasistowską hierarchię źródeł imigracji w prawo amerykańskie. Było to jedno z dwóch najważniejszych sukcesów amerykańskiej eugeniki negatywnej, drugie nastąpiło wkrótce potem.
1927 Amerykański Sąd Najwyższy ogłosił werdykt w sprawie Buck vs. Bell, uznając, że stan Wirginia może sterylizować osoby uznane za nieprzydatne. Od tej pory przymusowej sterylizacji dokonywano znacznie częściej. Od 1927 przymusowa sterylizacja staje się zabiegiem przeprowadzanym masowo, szczególnie w Kalifornii. Ogółem między 1907 a 1963 w USA przymusowo wysterylizowano ponad 64 tys. osób, około 20 tys. z tej liczby przypada na Kalifornię.
W 1928 w Pasadena (Kalifornia) powstaje Human Betterment Foundation. Założycielem jest Ezra Seymour Gosney prawnik, biznesmen, filantrop bardzo zaangażowany w eugenikę. Jest ściśle związana z programem masowej, przymusowej sterylizacji. Należą do niej głównie naukowcy i prawnicy. Po śmierci Gosneya w 1942 jego córka i zarząd dokonały rozwiązania Fundacji, w jej miejsce w 1943 powołali Gosney Research Fund na California Institute of Technology (Caltech), która posiada wszystkie archiwa Fundacji. Fundacja miała ogromny i tragiczny w skutkach wpływ na historię, przede wszystkim to jej działania spowodowały, że Kalifornia przoduje w liczbie przymusowych sterylizacji, co stało się wzorem do naśladownictwa dla narodowych socjalistów.
Ogromną rolę w propagowaniu zwyczajowego i instytucjonalnego rasizmu odegrał Ku-KluX-Klan powołany po wojnie secesyjnej w 1865. W latach 20. XX odrodził się jako tzw. "drugi klan" oficjalnie odżegnując się od linczów i rasistowskiego terroru działał na rzecz tworzenia barier rasowych odwołując się przy tym do rasistowskiej eugeniki. Założycielem "drugiego klanu" był William Joseph Simmons zainspirowany filmem "Narodziny narodu". Bardzo szybko liczebność KKK przekroczyła 4 mln członków. Miejsce rasistowskiej ideologii zajęła wizja Ameryki atakowanej przez "nieamerykańską" ludność i ideologię (Żydzi, Latynosi, katolicy).
Odmienna sytuacja na Południu, w pewnej mierze przetrwanie praw rasistowskich było wynikiem tzw Kompromisu z 1877 (nazywanego też "Wielką Zdradą") kiedy to Unia zgodziła się na wycofanie wojsk okupacyjnych i zaprzestanie Rekonstrukcji w zamian za uznanie Hayesa za prezydenta USA.
Teoria nordyzmu z entuzjazmem została przyjęta przez amerykańskich rasistów, np KKK. Jego bardziej elitarna wersja, Anglo-Saxon Clubs of America, wprowadziła amerykańską wersję Ustaw Norymberskich - Racial Integrity Act, który obowiązywał w stanie Wirginia od 1924 aż do 1967. Wdrożono certyfikaty pochodzenia rasowego, które dokładnie definiowały kto może się określać jako biały. Wystarczyła 1/64 część domieszki krwi indiańskiej, żeby utracić ten uprzywilejowany status. Alabama i Georgia skopiowały tę ustawę.
Po dojściu hitlerowców do władzy ich sympatycy w USA powołali organizację Friends of New Germany, która powstała z połączenia Free Society of Teutonia i National Socialist Party. Trzy lata później w 1936 została przekształcona w Amerikadeutscher Bund (German American Bund). 20 lutego 1939 w Madison Square Garden zebrali 20 tys ludzi "A Night at the Garden" YT 16:19. Bund przestał istnieć podczas wojny.
Rok po wprowadzeniu rasistowskich Ustaw Norymberskich w Berlinie odbyła się Olimpiada. Zwycięstwo Jessego Owensa często przedstawiane jest jako bolesny dla hitlerowców cios ze strony wolnego świata, pierwszy akt ideologicznej wojny. Często zapomina się przy tym, że po tym oszałamiającym zwycięstwie Owens powrócił do świata również rasistowskiego, w jego ojczyźnie dla "coloured people" istniały osobne szkoły, szpitale i hotele. Oczywiście gorsze niż te przeznaczone dla białych. Instytucjonalny rasizm w stanach południowych istniał aż do lat 60. i żeby z nim skończyć trzeba było wyprowadzić wojsko na ulicę, były ofiary śmiertelne.
Jesse Owens:
"I'd spent my whole life watching my father and mother and older brothers and sisters trying to escape their own kind of Hitler, first in Alabama and then in Cleveland, and all I wanted now was my chance to run as fast and jump as far as I could so I'd never have to look back."
W 1937 został powołany Pionieer Fund "to advance the scientific study of heredity and human differences", organizacja białych suprematystów.
Najbardziej znaną powojenna organizacją nazistowską była założona w 1959 przez George Lincolna Rockwella American Nazi Party.