090. Na wzgórzu samotnym

<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<song>
  <title>90. Na wzgórzu samotnym</title>
  <author></author>
  <copyright></copyright>
  <hymn_number></hymn_number>
  <presentation>V1 C V2 C V3 C</presentation>
  <ccli></ccli>
  <capo print="false"></capo>
  <key></key>
  <aka></aka>
  <key_line></key_line>
  <user1></user1>
  <user2></user2>
  <user3></user3>
  <theme></theme>
  <tempo></tempo>
  <time_sig></time_sig>
  <lyrics>[V1]
 Na wzgórzu samotnym, wśród skał,
 Krzyż szorstki i haniebny stał.
 Na krzyżu tym zmarł, sam Zbawiciel Pan,
 Byś szczęście miał wieczne i pokój bez miar.
 
[C]
 / Pod krzyżem jest miejsce twe /x2
 Miliony tam dusz, udało się już,
 A wciąż jest jeszcze miejsca dość.
 
[V2]
 Pod krzyżem gdzie skonał nasz Pan,
 Był pokój dla wielu już dan.
 Lecz Pan czeka wciąż, zaprasza też cię.
 O, powiedz, czy krzyż Jego nie wzrusza cię?
 
[V3]
 Zbawiciel chce wziąć rękę twą,
 I wieść odtąd już drogą tą,
 Przez ciemność i mrok, pewny będzie twój krok,
 Czy oddasz dziś życie swe do Zbawcy rąk.</lyrics></song>