031. Podnieścież się, wy wierzchy bram!

<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<song>
 <title>31. Podnieścież się, wy wierzchy bram!</title>
 <author></author>
 <copyright></copyright>
 <hymn_number></hymn_number>
 <presentation>V1 V2 V3 V4</presentation>
 <ccli></ccli>
 <capo print="false"></capo>
 <key></key>
 <aka></aka>
 <key_line></key_line>
 <user1></user1>
 <user2></user2>
 <user3></user3>
 <theme></theme>
 <tempo></tempo>
 <time_sig></time_sig>
 <lyrics>[V1]
 Podnieścież się, wy wierzchy bram!
 Pan w chwale Swojej zdąża Sam,
 Król królów, co pociesza rad,
 Nasz Władca, który zbawił świat,
 Co zniósł nad nami Boży gniew.
 Zanućcie więc radosny śpiew:
 Pochwaleń bądźże Ty,
 Mój Stwórco, pełen czci!
[V2]
 On dobrotliwy jest i praw,
 Łagodny Sędzia naszych spraw.
 Świętością Mu jaśnieje skroń,
 O miłosierdziu świadczy dłoń.
 To z pokolenia Judy Lew!
 Zanućcie więc radosny śpiew:
 O Zbawco, chwallm Cię
 Za wielkie czyny Twe!
[V3]
 Szczęśliwa jest kraina ta,
 Co berło tego Króla zna,
 I błogo sercom, w których
 On Królewski Swój zakłada tron,
 Bo On prawdziwym słońcem Sam;
 Gdzie On, błogości strumień tam.
 O Boże, chwała Ci,
 Pocieszycielu cny!
[V4]
 Podnieście, bramy, wierzchy swe!
 Świątynią bądźże, serce me!
 Gałązki pobożności weź,
 W radości Panu chwałę nieś!
 Do Ciebie wtedy przyjdzie Król
 I tryśnie życie, zniknie ból.
 Czci pełen jest nasz Bóg,
 Co to uczynić mógł.
 </lyrics></song>