071. Podziwiam, podziwiam.txt

71. Podziwiam, podziwiam

[V1] 
 Podziwiam, podziwiam niezmiernej miłości czyn, 
 zawstydza mię łaska, co tyle zgładziła win, 
 przejmuje mię trwoga, gdy pomnę jak Jezus zmarł. 
 Jak za mnie grzesznika wziął na się okropność kar. 

[C] 
 O, wielki jest to cud, że Jezus kocha mnie, 
 że w świecie dla mnie żył i życie oddał Swe! 
 Wielki jest to cud!

[V2]
 Podziwiam, że jasny odłożył królewski strój, 
 że ujął się za mną i upór pokonał mój, 
 o, widzę wyraźnie tej wielkiej miłości ślad, 
 ratuje mię z grzchu i Swoich udziela szat. 

[C] 
 O, wielki jest to cud, że Jezus kocha mnie, 
 że w świecie dla mnie żył i życie oddał Swe! 
 Wielki jest to cud!

[V3]
 Podziwiam tę Postać, zbroczoną męczeńską krwią! 
 Na wieki ten obraz przeniknął już w duszę mą. 
 Pan tyl^o mą chlubą, On w życiu mym będzie lśnił, 
 aż ujrzę Go w chwale i wiecznie z Nim będę żył.

[C] 
 O, wielki jest to cud, że Jezus kocha mnie, 
 że w świecie dla mnie żył i życie oddał Swe! 
 Wielki jest to cud!